Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana (Łk 1,45)

Maryja słyszy słowa Anioła Gabriela: Bądź pozdrowiona, pełna łaski… błogosławiona jesteś miedzy niewiastami... Nie bój się Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Zapytała: Jakże się to stanie skoro nie znam męża. Otrzymała odpowiedź: Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię (Łk1,28 – 35). Spojrzenie na wiarę Maryi budzi wiele refleksji.

W określeniu „łaski pełna” Pan Bóg objawia swoje upodobanie w Maryi. Ona jedyna z ludzi będzie Matką Syna Bożego. Ta świadomość powoduje w Jej sercu wielką radość, posłuszeństwo i pokorę. Oddaje się na służbę Miłości. Przyjmuje powołanie do macierzyństwa, które nie jest Jej wyborem, lecz pochodzi od Boga.

Jednocześnie inne sprawy nurtowały Jej serce. Towarzyszyła Jej niepewność i lęk związany z narodzeniem dziecka. Jak było Jej ciężko wobec opinii publicznej w Nazarecie, jak trudno wyruszyć w drogę do Betlejem tuż przed porodem...? A Ona w godności Bożej Rodzicielki zachowywała te sprawy w swoim sercu (milczała).

We wszystko uwierzyła, także w to, że Tajemnica Zwiastowania kryje w sobie pierwiastek Boskości, że przekracza granice ludzkiego poznania. Bóg stworzył niewiastę i mężczyznę, tymczasem w Maryi dokonał Aktu Wcielenia bez udziału męża. Wystarczyło, że uwierzyła, iż spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana.

Maryja widziała Aniołów, pasterzy padających na kolana, królów składających hołd Dzieciątku, Józefa przemienionego pod wpływem snów, lecz Jej wiara sięga wyżej. Doświadcza obecności Ducha Świętego i mocy Najwyższego. Doznaje Światła Bożego i otwartości na przyjęcie rzeczy natury nadprzyrodzonej. Im poddane serce i wola Maryi wprowadza w Jej życie pierwiastek Boskości, którym najwyraźniej naznaczył Pan Bóg moment Zwiastowania, Bożego Wcielenia i Macierzyństwa. Wiara Maryi, cicha, mądra głęboka, rodzi owoc Chwały w osobie Syna Bożego.

Czy w Tajemnicy Narodzenia Jezusa Chrystusa można odczytać przesłanie Eucharystyczne Boga Ojca do człowieka w sensie Ofiary Syna Bożego?
Wiele mówią twórcze dzieła ludzkiej wyobraźni z bogatą symboliką utrwalone w ikonach. Oto jedno z nich poświęcone tematyce Bożego Narodzenia. Czerń symbolizuje śmierć, ciemność - grzechy świata oczekującego na Boże Światło. Maryja spoczywa na posłaniu z podnóżkiem. Żłóbek z Dzieciątkiem owiniętym w pieluszki przypomina grób. Dziecko i Matka patrzą na siebie w skupieniu. Maryja ma świadomość, kim jest Jej Syn i jaka czeka Go śmierć. Nie ma tu czułości macierzyństwa. Ikona ukazuje przede wszystkim Tajemnicę Wcielenia. Wół rozpoznaje swego pana i osioł żłób swego właściciela (Iz 1,3). Krąg nieba i promień z gwiazdą wskazuje drogę Trzem Królom. Promień rozdziela się na trzy części – symbol Trójcy Świętej. Trzy górskie wierzchołki podkreślają aspekt trynitarny. Przybyli pasterze, przedstawiciele narodu wybranego. Kształt misy napełnionej wodą nawiązuje do Kielicha Eucharystycznego. Nieopodal siedzący św. Jozef zmaga się z wątpliwościami, przedstawia dramat wszystkich ludzi, którym Wcielenie wydaje się niemożliwe, sprzeczne z porządkiem natury.

Duch Święty pozwala odkryć w Maryi Tajemnicę Drzewa życia, którego owocem jest Jezus. W chwili narodzenia (w spojrzeniu ponadczasowym) daje nam widzenie białej Hostii - Syna zrodzonego z Dziewicy Niepokalanej owiniętego w pieluszki (symbol białego chleba). W innym czasie - w rozmowie z Samarytanką przy studni - Pan Jezus otwiera nam oczy na źródło wody żywej w Nim samym. W Kanie Galilejskiej przemienia wodę w wino, a na Ostatniej Wieczerzy, w obliczu przyszłej męki i śmierci na Krzyżu, czyni je swoją Krwią. Jak wiele uczynił Pan Bóg dla naszego zbawienia, odkupienia i życia wiecznego odsłania przed nami w świetle Eucharystii. W ofierze swojego Syna uczynił wszystko, co było w Jego Mocy.

Bez Twojej wiary Maryjo nie mogłoby się dokonać Zwiastowanie, Boże Wcielenie i Narodzenie. Bez naszej wiary na miarę Twojej wiary Pan Bóg nie może dokonać naszego zbawienia i odkupienia tak, jak Tobie to uczynił, że Słowo stało się Ciałem i zamieszkało miedzy nami.

Maryjo, Niewiasto Eucharystii, ucz nas życia wewnętrznego płynącego z wiary, byśmy nie trwonili skarbów Słowa Bożego, ale zachowywali je w naszych sercach i postępowali drogą Chrystusa, który żyje w nas dzięki Eucharystii.

Zofia Chmielewska i Barbara Wagner